Η συμβουλευτική ζεύγους είναι μια εξειδικευμένη μορφή ψυχοθεραπείας, η οποία απευθύνεται στα ζευγάρια που αντιμετωπίζουν δυσκολίες και προβληματισμούς,  στο πλαίσιο της συντροφικής τους σχέσης και δεν καταφέρνουν να τους ξεπεράσουν στηριζόμενοι στις δικές τους δυνατότητες.

Στην ψυχοθεραπεία, η υπέρβαση των δυσκολιών και η βελτίωση της ποιότητας της σχέσης, έρχεται μέσα από την διερεύνηση του προβλήματος όπως αυτό παρουσιάζεται στο  “εδώ και τώρα” αλλά και την αναζήτηση όλων εκείνων των παραγόντων που διαχρονικά οδήγησαν στην εμφάνισή του.

Στόχος της θεραπείας είναι να δημιουργηθεί ένας “χώρος” όπου και τα δύο μέλη της σχέσης, θα καταφέρουν να επικοινωνήσουν τα συναισθήματα, τις ανάγκες και τις επιθυμίες τους αλλά και να συνειδητοποιήσουν όπως και να κατανοήσουν  τις ερμηνείες και τις πεποιθήσεις της/του συντρόφου τους.

Λειτουργώντας ο θεραπευτής ως καθρέφτης και ως δίαυλος επικοινωνίας, αφουγκράζεται και κατανοεί την οπτική γωνία και των δύο μελών και με τη συνεργασία τους αναζητά εκείνους τους  τρόπους που θα οδηγήσουν τη σχέση σε ένα διαφορετικό επίπεδο. Ένα επίπεδο ισορροπίας το οποίο θα ευνοεί την ικανοποίηση των αναγκών και την ατομική εξέλιξη και των δύο συντρόφων.

Στο κέντρο μας, η θεραπεία ζεύγους υποστηρίζεται από τον ψυχολόγο και ψυχοθεραπευτή Μήτρο Αλέξανδρο , η θεραπευτική προσέγγιση του οποίου βασίζεται κατά κόρον στη θεωρία της Συστημικής Θεραπείας, έχοντας συγχρόνως επιρροές και από άλλα θεραπευτικά μοντέλα.

Αυτό σημαίνει ότι:

• Στόχος του θεραπευτή είναι να διατηρήσει μια στάση ουδετερότητας και αμεροληψίας, μη συμμαχώντας με κανέναν από τους δύο συντρόφους
• Ο θεραπευτής δεν έχει ήδη διαμορφωμένο στο μυαλό του ένα ιδανικό μοντέλο της σχέσης, αλλά κινούμενος με ουδετερότητα και θεραπευτική “περιέργεια”, αναζητά την καλύτερη εκδοχή της σχέσης για το κάθε ζευγάρι ξεχωριστά και αυτό γιατί κάθε σχέση είναι μοναδική.
• Ο θεραπευτής υιοθετεί μια ολιστική και σχεσιακή αντίληψη του κόσμου.
• Ο θεραπευτής αναζητά τους ρόλους που υιοθετεί κάθε μέλος στη σχέση του ζεύγους αλλά και τη συσχέτισή του με τους ρόλους που υιοθετεί (ή υιοθετούσε στο παρελθόν) σε άλλα υποσυστήματα, όπως για παράδειγμα στη σχέση του με την οικογένεια καταγωγής.
• Ο θεραπευτής μελετά κάθε πρόβλημα στη σχέση, με τη λογική της κυκλικής σχέσης και όχι της γραμμικής αιτιότητας.

Τελικός σκοπός της θεραπείας είναι το ζεύγος να διατηρήσει τους νέους τρόπους επικοινωνίας, αλληλεπίδρασης και αντιμετώπισης των δυσκολιών που ανακύπτουν κάθε φορά, στηριζόμενο στις δικές του δυνατότητες και όχι εξαρτώμενο από τη συμβολή του θεραπευτή.

Τέλος, στη θεραπεία ζεύγους, οι συνεδρίες πραγματοποιούνται με τη συχνότητα ανά μία με δύο εβδομάδες και ο αριθμός των συνεδριών που απαιτούνται ποικίλει αναλόγως με τη φύση του αιτήματος, της χρονιότητας του προβλήματος και άλλων παραγόντων. Σε γενικές γραμμές όμως είναι μια βραχεία μορφή ψυχοθεραπείας.