Oι διεθνείς πόλεμοι και οι συγκρούσεις ενισχύουν την αίσθηση κινδύνου και μπορεί να προκαλέσουν έναν καταρράκτη συναισθηματικών αντιδράσεων (π.χ. οργή, φόβος, άγχος, λύπη). Όταν οι ειδήσεις αναφορικά με τις ανθρώπινες τραγωδίες (πολέμους, φυσικές καταστροφές, κοκ) κατακλύζουν τις οθόνες μας και τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, οι εικόνες οδύνης και απόγνωσης αναπόφευκτα μεταδίδονται και στα παιδιά. Και

Είχα μια πολύ κουραστική μέρα, αξίζω να παραγγείλω / να φάω μια «βρωμιά». Σου έφερα να φας μια σοκολάτα (ή πατατάκια) γιατί ξέρω ότι είσαι στεναχωρημένος/η. Βαριέμαι σήμερα, τι μπορώ να τσιμπολογήσω να περάσει η ώρα; Δεν περπάτησα πολύ σήμερα άρα δεν πρέπει να φάω.   Οι περισσότεροι από μας έχουμε πει στη ζωή μας

Το τέλος του καλοκαιριού σηματοδοτεί για πολλούς ανθρώπους το τέλος μιας εποχής ανέμελης και ξέγνοιαστης. Το φθινόπωρο είναι εδώ και, ενώ αυτό για κάποιους μπορεί να αποτελεί αφορμή για τη θέσπιση νέων στόχων, σε κάποιους άλλους προκαλεί ένα αίσθημα νοσταλγίας και θλίψης, κάνοντας τη προσαρμογή στη νέα καθημερινότητα των υποχρεώσεων αρκετά δύσκολη. Όταν αυτή η

Ένα επιβάτης τρέχει να προλάβει το πλοίο του, που μόλις έχει ξεκινήσει. Ανεβαίνει με προσπάθεια στον καταπέλτη που τον «υποδέχονται» δυο υπάλληλοι. Τον σπρώχνουν να κατέβει. Υπάρχει ένταση ανάμεσα στα σώματά τους. Ο επιβάτης παλεύει για τη θέση του, όχι στο πλοίο αλλά τώρα για τη ζωή. Φαίνεται να τον σπρώχνουν στη θάλασσα. Το πλοίο