Οι σχέσεις θέλουν φροντίδα

Όλο και περισσότεροι άνθρωποι τα τελευταία χρόνια φτάνουν στα γραφεία των ειδικών με μία διαπίστωση:  «Οι σχέσεις είναι δύσκολες και θέλουν προσπάθεια τελικά», μας λένε ξεκινώντας την αφήγηση της προσωπικής τους ιστορίας.

Η παγκόσμια λογοτεχνία, το θέατρο και γενικότερα η τέχνη εμπνέονται κατά κύριο λόγο από το θέμα του έρωτα, και μάλιστα δύο είναι οι περίοδοι που εμπνέουν τα περισσότερα συγκινητικά σενάρια. Η μία είναι η γνωριμία του ζευγαριού, η πρώτη φάση του έρωτα πάνω στην οποία χτίζεται μία σχέση και η δεύτερη, που επίσης έχει γεννήσει πολλά έργα, είναι ο χωρισμός. Όλο το ενδιάμεσο, η κοινή δηλαδή ζωή ενός ζευγαριού με όλες τις δυσκολίες για να κρατηθούν οι άνθρωποι μαζί, για κάποιο λόγο δεν ενδιαφέρει και πολύ εκείνους που προβάλλουν τον έρωτα μέσα από μία ρομαντική σκοπιά.

Η πραγματικότητα όμως αρχίζει εκεί που τα κουφέτα, η χαρά και τα ευχάριστα της πρώτης φάσης του έρωτα τελειώνουν. Στο μυαλό πολλών ανθρώπων, όταν το ροζ σύννεφο και ο ενθουσιασμός φύγουν, αυτό ταυτίζεται με τη λήξη της σχέσης. Αυτό που δεν υποψιάζονται είναι ότι σ’ αυτό ακριβώς το σημείο, όπου μερικά προβλήματα εμφανίζονται και που νωρίτερα δεν τα έβλεπαν, εκεί ακριβώς είναι το σημείο όπου οι άνθρωποι θα κάνουν ένα πιο ουσιαστικό βήμα στη σχέση τους και τότε η σχέση θα ξεκινήσει. Βέβαια, χωρίς την πρώτη φάση δε θα μπορούσε να υπάρξει επόμενη και δεν θα είχε κανείς τη δύναμη και τις προϋποθέσεις  για να τα βγάλει πέρα στην επόμενη.

Η πρώτη βασική πρόκληση που αντιμετωπίζουν τα ζευγάρια είναι να μπορέσουν να αντέξουν ακριβώς αυτή τη μετάβαση από το πρώτο στάδιο μίας σχέσης στο δεύτερο, στο πιο ρεαλιστικό και αληθινό στάδιο, σε αυτό που βλέπεις ποιος πραγματικά είναι ο σύντροφος που επέλεξες. Στην επιφάνεια τότε, δεν έρχεται μόνο η μη ιδανική πλευρά του συντρόφου, αλλά και η εικόνα του καθενός από εμάς που δεν είναι ιδανική. Η απομυθοποίηση αυτής της εξιδανίκευσης είναι το ζητούμενο που θα ωριμάσει τη σχέση και θα κάνει τη σύνδεση των δύο ανθρώπων πιο ουσιαστική.

Στο σημείο αυτό, συχνά συμβαίνει και κάτι που αποδεδειγμένα δε λειτουργεί- προσπαθούμε να αλλάξουμε τον άλλον και να τον κάνουμε όπως θέλουμε ή όπως νομίζαμε ότι ήταν. Ο άλλος θα αλλάξει στο βαθμό που εμείς θα τον αποδεχτούμε και θα πιστέψουμε στη δυνατότητά του να αλλάξει, αν και εφ’ όσον ο ίδιος το αποφασίσει. Η γνήσια αλλαγή έρχεται μέσα από την έμπνευση και όχι μέσα από πίεση, εξαναγκασμούς ή απειλές.

«Χρήσιμη»  ορίζουμε τη σχέση που δίνει τη δυνατότητα στα μέλη της να εξελιχθούν τόσο ο καθένας ατομικά όσο και οι δύο μαζί συντροφικά. Απαιτείται αρκετή ωριμότητα και διάθεση εξέλιξης του καθενός για να φτάσει η σχέση σε ένα λειτουργικό σημείο, ο άνθρωπος όμως από τη φύση του έχει τη δυνατότητα υπέρβασης. Για να μπορέσει ένα ζευγάρι να λειτουργήσει μαζί, πρέπει προηγουμένως ή έστω ταυτόχρονα το κάθε μέλος να οικοδομεί έναν εαυτό και να διαμορφώνει μία προσωπικότητα, ώστε μέσα στη σχέση να έχει κάτι να μοιραστεί με τον άλλον. Μπορεί αυτό να μην το επιτυγχάνει κανείς τέλεια γιατί όλοι έχουμε προβλήματα στην οικοδόμηση του εαυτού μας, όμως στο βαθμό που χτίζουμε κάποια όρια στον εαυτό μας, αυτό βοηθάει αισθητά τελικά και τη σχέση.

‘Όπως μας περιγράφει και η Ελένη Καραγιάννη, ψυχολόγος- ψυχοθεραπεύτρια, «το ωραίο φυτό που διαλέξαμε για τον κήπο μας αν δεν το φροντίσουμε να έχει ήλιο, νερό, κλάδεμα, λίπασμα, δε θα αποδώσει το καλύτερο που μπορεί. Είναι πολύ σημαντική η αρχική επιλογή του συντρόφου αλλά είναι επίσης σημαντική η καλή φροντίδα μίας σχέσης, καθώς η σωστή καλλιέργεια θα αναδείξει τις πραγματικές της δυνατότητες».

Η διαδικασία του να γνωρίσω το σύντροφό μου δε σταματά ποτέ. Όσο είμαστε ανοιχτοί σε αυτό, τόσο και ο άλλος είναι ανεξάντλητος. Κι επειδή ένας άντρας και μία γυναίκα είναι εκ των πραγμάτων δύο εντελώς διαφορετικοί κόσμοι, για να μπει ο καθένας στον κόσμο του άλλου συντρόφου απαιτείται πολύς χρόνος. Μην ξεχνάμε εξάλλου, πως ο καθένας συνεχώς εξελίσσεται (ή τουλάχιστον αυτό είναι το ζητούμενο) και αλλάζει, οπότε αξίζει συνεχώς να προσπαθείς να γνωρίζεις τον άλλον.

Ο Έλιοτ, αμερικανός ποιητής, έγραψε κάπου ότι «το ανθρώπινο γένος δε μπορεί να αντέξει πολλή πραγματικότητα». Ίσως αυτό να είναι μία αλήθεια για πολλούς. Η όποια διαπραγμάτευση του ζευγαριού όμως, γίνεται μέσα στη βεβαιότητα μιας αγάπης που διαρκεί κι αυτό καμία αρχική φάση ενθουσιασμού δεν μπορεί να το αντικαταστήσει.

InterNus- Κέντρο Συμβουλευτικής & Ψυχοθεραπείας