Διακοπές από το σχολείο = Διακοπές από τον παιδοψυχολόγο;

Η ψυχοθεραπεία του παιδιού και του εφήβου είναι μια δυναμική, ενεργητική διαδικασία, βασικός πυλώνας της οποίας είναι η διερεύνηση των συστημάτων μέσα στα οποία ενυπάρχει το παιδί (οικογένεια, σχολείο, ευρύτερη οικογένεια, φίλοι), πώς αλληλεπιδρά με εκείνα και πώς αυτά αλληλεπιδρούν μεταξύ τους. Στο πλαίσιο αυτών των συστημάτων θεωρείται ότι αναπτύσσονται δυσλειτουργικά μοτίβα σχέσεων και επικοινωνίας, τα οποία εκφράζονται μέσω συμπτωμάτων όπως το άγχος, οι ειδικές φοβίες και τα συμπεριφορικά προβλήματα.

Συνήθως, τα συμπτώματα βάσει των οποίων γίνεται παραπομπή σε παιδοψυχολόγο εκφράζονται στο σχολικό πλαίσιο εξαιτίας των αυξημένων κοινωνικών απαιτήσεων (τα παιδιά δεν έχουν ολοκληρώσει τη διαδικασία κοινωνικοποίησής τους) και των ψυχοπιεστικών παραγόντων που σχετίζονται με τις ακαδημαϊκές προσδοκίες (πιεσμένο πρόγραμμα). Για αυτόν τον λόγο, αρκετοί γονείς θεωρούν ότι οι καλοκαιρινές διακοπές σηματοδοτούν και την αυτόματη εξάλειψη του συμπτώματος για το οποίο αναζήτησαν αρχικά βοήθεια, αδυνατώντας να κατανοήσουν τον ρόλο που διαδραματίζει η οικογένεια στην ανάπτυξη και τη διατήρησή του. Τα γραφεία των παιδοψυχολόγων ερημώνουν κατά τους καλοκαιρινούς μήνες, ενώ τα συμπτώματα των παιδιών πολλές φορές οξύνονται λόγω της αυξημένης έκθεσης στους παράγοντες που τα τροφοδοτούν.

Στόχος της θεραπευτικής παρέμβασης είναι η αναγνώριση του δυσλειτουργικού προτύπου, η αξιολόγηση και η αλλαγή του. Κάτι τέτοιο επιτυγχάνεται χρησιμοποιώντας διάφορες τεχνικές, πάντοτε προσαρμοσμένες στις ιδιαιτερότητες του εκάστοτε παιδιού (ηλικία, φύλο, ενδιαφέροντα). Βασικές προϋποθέσεις για την αποτελεσματική εφαρμογή τους αποτελούν η συνέπεια και η δομή στην ψυχοθεραπευτική διαδικασία, χωρίς αυτή να διαταράσσεται από τις ιδιαιτερότητες του ακαδημαϊκού ημερολογίου. Ειδικότερα, μια διακοπή κατά τους καλοκαιρινούς μήνες ενέχει την πιθανότητα παλινδρόμησης, δηλαδή επανεμφάνισης του συμπτώματος, ενώ είναι σύνηθες οι δεξιότητες που έχουν κατακτηθεί με κόπο να «ατονούν» μέχρι να ηχήσει ξανά το σχολικό κουδούνι.

Το καλοκαίρι προσφέρει τις ιδανικές συνθήκες για την προετοιμασία και ενδυνάμωση των παιδιών πριν τη νέα σχολική χρονιά, χωρίς χρονική πίεση για άμεση βελτίωση. Επιπλέον, ελλείψει του στρες που προέρχεται από το ακαδημαϊκό πλαίσιο, τα παιδιά συμμετέχουν περισσότερο ενεργά στην ψυχοθεραπευτική διαδικασία και αφομοιώνουν καλύτερα τα εργαλεία που αυτή τους παρέχει. Τέλος, και οι ίδιοι οι γονείς έχουν την ευκαιρία να αυξήσουν την εμπλοκή τους στη θεραπεία, κάτι το οποίο αφενός ενισχύει τους οικογενειακούς δεσμούς και αφετέρου οδηγεί σε καλύτερα θεραπευτικά αποτελέσματα. Συνεπώς, κρίνεται απαραίτητη η απρόσκοπτη συνέχεια της θεραπείας κατά τη διάρκεια των καλοκαιρινών μηνών καθώς οι ανάγκες των παιδιών παραμένουν το ίδιο επιτακτικές είτε εντός είτε εκτός σχολικού πλαισίου.

Βίκυ Βλοντάκη – Ψυχολόγος

Κέντρο Συμβουλευτικής και Ψυχοθεραπείας Internus