Υπάρχει καλό διαζύγιο;

Είναι προφανές πως κανένα ζευγάρι όταν παντρεύεται δε σκέφτεται ότι θα χωρίσει, όμως τα στατιστικά μας λένε πως 1 στους 4 γάμους στο δυτικό πολιτισμό καταλήγει σε διαζύγιο. Μάλιστα, το διαζύγιο κατατάσσεται δεύτερο όσον αφορά στο επίπεδο του στρες που δημιουργείται στη ζωή ενός ατόμου, με πρώτο όσοι βιώνουν το πένθος του θανάτου.

Δυστυχώς ένα διαζύγιο πάντα πληγώνει. Πληγώνει τους συζύγους αλλά και τα παιδιά εφ’ όσον υπάρχουν. Όμως οι ειδικοί συμφωνούν ότι πολλές φορές ένα ‘’καλό διαζύγιο’’ είναι προτιμότερο και λιγότερο επιζήμιο στην ψυχολογική υγεία τόσο των παιδιών όσο και των ενηλίκων από έναν ‘’κακό γάμο’’.

Ακούμε συχνά γονείς που προτιμούν να μείνουν μαζί μόνο για το «καλό των παιδιών». Αυτό που πολύς κόσμος δεν αντιλαμβάνεται εύκολα είναι ότι οι γάμοι στους οποίους οι γονείς είναι σε συνεχή σύγκρουση και δυστυχισμένοι είναι πολύ πιο τραυματικοί για το παιδί, απ’ ότι ένα ξεκάθαρο διαζύγιο. Ούτως ή άλλως, η κατάσταση πριν το διαζύγιο και η σχέση που έχουν οι γονείς μεταξύ τους είναι συνήθως γνωστή από τα παιδιά από το συναισθηματικό κλίμα που επικρατεί στην οικογένεια.

Αυτό που θα πρέπει να έχουν υπόψη τους οι γονείς που πρόκειται να πάρουν ή που έχουν ήδη πάρει διαζύγιο είναι, ότι δεν είναι το διαζύγιο καθεαυτό που πληγώνει τα παιδιά, αλλά η κακή επικοινωνία που μπορεί να υπάρχει μεταξύ των συζύγων πριν και μετά από το διαζύγιο. Το σημαντικότερο για ένα παιδί που βιώνει ένα διαζύγιο είναι ο τρόπος με τον οποίο οι γονείς θα χειριστούν τη μεταξύ τους σχέση και η στάση που θα κρατήσουν απέναντι στα παιδί. Ο γονιός οφείλει να προστατεύσει το παιδί από την ενοχή που θα βιώσει και να του ξεκαθαρίσει πως δεν είναι εκείνο υπεύθυνο για την απόφαση που πήραν οι γονείς. Η αίσθηση της ενοχής συνήθως αυξάνεται όταν αυτά είναι εκτεθειμένα σε γονικούς διαπληκτισμούς. Έτσι, με την ελαχιστοποίηση των συγκρούσεων οι γονείς βοηθούν τα παιδιά να ξέρουν ότι ο χωρισμός δεν είναι δικό τους σφάλμα. Εξίσου σημαντικό για τα παιδιά είναι να ξέρουν ότι δεν μπορούν να καθορίζουν ή να αλλάξουν την τελική απόφαση των γονέων.

Το διαζύγιο είναι μία μετάβαση στη ζωή και ως τέτοια συνοδεύεται από αλλαγή και στρες. Καθώς η ζωή αλλάζει για όσους χωρίζουν και για τα παιδιά τους, είναι φυσιολογικό να βιώνουν μια σημαντική αίσθηση της θλίψης για την απώλεια αυτή. Ως εκ τούτου, είναι ζωτικής σημασίας οι γονείς να είναι σε θέση να διαχειριστούν τα συναισθήματά τους για επέλθει ισορροπία στην οικογένεια.
Κατά τη διάρκεια της περιόδου που ένα ζευγάρι έχει μπει σε διαδικασία διαζυγίου , οι γονείς μπορούν να βοηθήσουν τον εαυτό τους και τα παιδιά τους να περάσουν πιο ανώδυνα μέσα από αυτή τη διαδικασία ως εξής:

• Οι γονείς πρέπει να φροντίζουν τον εαυτό τους και τις ανάγκες τους.
• Καλό είναι να προσπαθούν να είναι σε καλή επαφή και συνέπεια με τα συναισθήματά τους για να ρυθμίζουν και τη συμπεριφορά τους ανάλογα (ψυχολογική ενημερότητα).
• Οι γονείς οφείλουν να συμφωνήσουν και να μεταφέρουν και στα παιδιά πως το διαζύγιο αναφέρεται στο συζυγικό τους κομμάτι και πως γονείς δε θα πάψουν ποτέ να είναι.
• Οι αλλαγές που θα προκύψουν στην καθημερινότητα των μελών είναι καλό να είναι προγραμματισμένες και να βρίσκει σύμφωνους και τους 2 γονείς.
• Αν οι γονείς νιώθουν ότι με τις δεδομένες συνθήκες δε μπορούν να διαχειριστούν την κατάσταση ή τα συναισθήματά τους, καλό είναι να αναζητήσουν την υποστήριξη από ειδικό ψυχικής υγείας ή οικογενειακής συμβουλευτικής.

Να θυμόμαστε πως μια οικογένεια είναι ένας ζωντανός οργανισμός που μετά  από κάθε αλλαγή χρειάζεται μια χρονική περίοδο να επανέλθει και να προσαρμοστεί στα νέα δεδομένα της ζωής . Όπως και στην παθολογία του ανθρώπου όπου ο κάθε ιός έχει διαφορετικές επιπτώσεις στον κάθε ένα μας και χρειαζόμαστε διαφορετικούς τρόπους αντιμετώπισης και χρόνο ανάρρωσης, έτσι και η κάθε οικογένεια. Βασικό στοιχείο είναι να σεβαστούμε τον προσωπικό χρόνο που χρειάζεται ο καθένας για να δημιουργήσει τα απαιτούμενα στη ζωή συναισθηματικά «ανθεκτικά στελέχη».

Internus – Κέντρο Συμβουλευτικής & Ψυχοθεραπείας